اقتصادسبز آنلاین: مسعود بختیاری، رئیس هیأت‌مدیره سندیکای صنایع کنسرو ایران در جلسه کمیسیون صنایع غذایی اتاق ایران، با اشاره به ناکامی سیاست‌های اقتصادی سال‌های اخیر گفت: توسعه اقتصادی باید بدون قید و شرط در اولویت تصمیم‌سازی‌ها قرار گیرد.
فرصت‌سوزی دیگر جایز نیست؛ بخش خصوصی بارها هشدار داده اما تا وقتی سیاست‌های غیرکارشناسی، از جمله در حوزه نیروی کار، انرژی و قیمت‌گذاری، اصلاح نشود، مسیر رشد هموار نخواهد شد.
مسعود بختیاری، رئیس هیأت‌مدیره سندیکای کنسرو ایران، در جلسه کمیسیون صنایع غذایی اتاق ایران، با اشاره به اهمیت مذاکرات جاری میان ایران و ایالات متحده آمریکا، اظهار کرد: کشور در کشاکش مذاکرات مهمی با آمریکا قرار دارد و امیدواریم خروجی این مذاکرات در جهت منافع ملی و خیر و صلاح کشور باشد. مطالبه دیرین بخش خصوصی این است که توسعه اقتصادی باید در اولویت همه امور قرار گیرد. به عبارت دیگر، همه تصمیمات، سیاست‌ها، ابزار، لوازم و امکانات کشور باید بی‌قید و شرط در خدمت توسعه اقتصادی بسیج شوند.
بختیاری با تأکید بر اینکه دیگر زمانی برای فرصت‌سوزی باقی نمانده است، خاطرنشان کرد: متأسفانه در گذشته فرصت‌های بسیاری را از دست داده‌ایم و شرایط کنونی کشور ایجاب می‌کند که بدون هیچ‌گونه تردید یا ملاحظه‌ای، مسیر توسعه اقتصادی را در پیش گیریم. بسیاری از فعالان بخش خصوصی با دلسوزی زنگ خطر را به صدا درآورده‌اند و نسبت به وضعیت کشور هشدار داده‌اند. بختیاری در ادامه سخنان خود با انتقاد از بی‌توجهی به هشدارهای بخش خصوصی اظهار کرد: فعالان بخش خصوصی مدت‌ها پیش با دلسوزی نسبت به شرایط کشور هشدار داده بودند، اما گوش شنوایی وجود نداشت. مطالبه اصلی و همیشگی بخش خصوصی این است که توسعه اقتصادی باید سرلوحه تمام تصمیم‌گیری‌ها و سیاست‌گذاری‌های خرد و کلان کشور قرار گیرد.
رئیس هیأت‌مدیره سندیکای کنسرو ایران با اشاره به تصویب پیوستن ایران به کنوانسیون پالرمو در مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: گرچه این تصمیم دیرهنگام اتخاذ شد، اما آن را به فال نیک می‌گیریم و امیدواریم از این پس تصمیمات این نهاد در مسیر منافع ملی و مصالح مردم باشد و باید هرچه زودتر زمینه پیوستن کشور به FATF نیز فراهم شود تا با بهره‌گیری از تعاملات اقتصادی بین‌المللی، بتوانیم گام‌های مؤثر و سریعی در مسیر توسعه اقتصادی برداریم.
رئیس هیأت‌مدیره سندیکای کنسرو ایران در ادامه این نشست با اشاره به حجم گسترده موضوعات مطرح‌شده گفت: موضوع تأمین نیروی انسانی و به‌کارگیری اتباع خارجی، مسئله‌ای بسیار مهم و در عین‌حال حساس در جامعه ما است که باید با دقت و در کارگروه‌های تخصصی مورد بررسی همه‌جانبه قرار گیرد چراکه کشور، به‌ویژه صنعت، به‌شدت از کمبود نیروی انسانی رنج می‌برد و نیروهای داخلی ما به‌دلایل مختلف از جمله جذابیت راه‌های درآمدزایی دیگر، تمایلی به اشتغال در حوزه صنعت ندارند. وی تصریح کرد: تجربه جهانی پیش روی ماست؛ بسیاری از کشورها از جمله کشورهای حاشیه خلیج فارس، کشورهای اروپایی و کانادا از نیروی کار مهاجر برای رونق اقتصادی خود بهره می‌برند البته ما نیز می‌توانیم از این الگو استفاده کنیم، اما باید با رعایت دقیق تمامی ضوابط قانونی و امنیتی این اتفاق رخ دهد تا خدشه‌ای به نیروی کار وطنی وارد نشود.
بختیاری با تأکید بر ضرورت رسمی بودن به‌کارگیری نیروی مهاجر گفت: استفاده از این نیروها باید با دریافت ویزای کار موقت، به‌صورت شناسنامه‌دار و تحت نظارت دستگاه‌های اطلاعاتی و امنیتی کشور صورت گیرد که در این صورت، امکان پایش عملکرد آن‌ها فراهم می‌شود و در صورت رعایت ضوابط، امکان تمدید حضورشان وجود خواهد داشت؛ همان‌گونه که در کشورهای پیشرفته رایج است و قرار نیست ما چرخ را از نو اختراع کنیم و این بحث بسیار مهمی است که باید مورد بررسی قرار گیرد.
وی همچنین با اشاره به دغدغه‌های مطرح‌شده از سوی سایر فعالان اقتصادی گفت: در این فرآیند نباید به نیروی کار داخلی آسیب وارد شود. باید توازنی برقرار شود تا کفه ترازو به‌طور ناعادلانه به نفع نیروی مهاجر سنگینی نکند. همچنین ناترازی انرژی مسأله‌ای کلان و حیاتی است که واژه «ناترازی» به‌تنهایی حق مطلب را ادا نمی‌کند و لازم است صنایع غذایی به‌طور ویژه و خاص به این مسأله ورود کنند.
در ادامه این نشست، رئیس هیأت‌مدیره سندیکای کنسرو ایران با اشاره به اهمیت راهبردی صنعت غذا گفت: اگرچه هر یک از صنایع از دیدگاه خود ویژگی‌های خاصی دارند، اما جایگاه صنعت غذا در کشور ما کاملاً ممتاز است. همه می‌دانیم که این صنعت هم تأمین‌کننده امنیت غذایی جامعه است و هم به‌دلیل ماهیت فسادپذیر مواد اولیه، فرایند تولید و حتی برخی محصولات نهایی، با چالش‌های ویژه‌ای مواجه است. همین موضوع ضرورت استثنا شدن صنعت غذا را دوچندان می‌کند.
بختیاری با بیان اینکه در سال گذشته تنها دو گروه از صنایع غذایی شامل صنایع روغن و صنایع تبدیل آرد از گندم مشمول استثنا شده‌اند، گفت: در سال جاری نیز تلاش‌های زیادی صورت گرفت تا سایر بخش‌های حساس صنعت غذا به فهرست صنایع مستثنی از محدودیت‌های قطع برق اضافه شوند که یکی از مشکلات اساسی که در این مسیر با آن مواجه شدیم، اشکالات فنی موجود در زیرساخت‌ها است. به‌عنوان مثال، انجمن صنایع غذایی استان اصفهان با شرکت توزیع برق منطقه تفاهم‌نامه‌ای امضا کرد که طی آن تنگناهای فنی از نزدیک بررسی شد.
وی ادامه داد: اجرای این سیاست‌ها مستلزم صرف هزینه‌های بسیار سنگین برای صنایع، به‌ویژه صنایع کوچک و متوسط است. تنها تأمین کلیدهای تخصصی برای پایداری برق، هزینه‌های سنگینی بر صنعت تحمیل می‌کند که صنایع کوچک توانایی پرداخت این هزینه‌ها را ندارند.
بختیاری یکی از مسائل مهم پیش‌روی صنعت غذا را تعدد نهادهای ناظر و موازی‌کاری آن‌ها دانست و گفت: در حال حاضر سه نهاد اصلی شامل سازمان ملی استاندارد ایران، سازمان غذا و دارو و سازمان دامپزشکی کشور، هر یک به‌طور جداگانه و بعضاً متضاد در این حوزه دخالت می‌کنند. این موازی‌کاری هزینه‌های زمانی، مالی و اجرایی زیادی به فعالان این صنعت تحمیل کرده که باید در شوراهای گفت‌وگوی دولت و بخش خصوصی و نیز کمیته حمایت از کسب‌وکار مورد بررسی جدی قرار گیرد.
وی همچنین به یکی از مصادیق چالش‌های غیرمنطقی در صنعت کنسرو اشاره کرد و گفت: در حال حاضر سازمان دامپزشکی کشور مانع واردات تن‌ماهی‌هایی می‌شود که دارای انگل تریپانورینکا هستند، در حالی‌که این انگل طبق مقررات اتحادیه اروپا و همچنین مقررات کشور انگلستان (پس از جدایی از اتحادیه اروپا) فاقد مخاطره برای سلامت انسان محسوب می‌شود چرا که در فرآیند کنسرو‌سازی، محصول به‌صورت کامل استریل و ایمن‌سازی می‌شود. مدارک علمی و مستندات این موضوع در اختیار سازمان دامپزشکی کشور قرار گرفته، اما متأسفانه این سازمان همچنان از پذیرش آن استنکاف می‌کند.
بختیاری در ادامه به یکی از چالش‌های جدی صنایع در حوزه قیمت‌گذاری اشاره کرد و گفت: در سال ۱۴۰۰ رئیس وقت سازمان حمایت از مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان با صدور ۴ بخشنامه، اعلام کرد که به‌جای درج قیمت مصرف‌کننده، تنها قیمت تولیدکننده روی کالا درج شود اما در مقام اجرا، این تصمیم با مشکلاتی مواجه شد و در نهایت بخشنامه پنجم صادر شد که به‌صورت موقت، درج هر دو قیمت را الزامی کرد. وی افزود: اکنون بیش از سه سال از آن تصمیم می‌گذرد و این بخشنامه موقت، به‌گونه‌ای ناعادلانه و غیرمنطقی بر صنایع تحمیل شده است. سندیکای صنایع کنسرو و سایر تشکل‌های هم‌راستا و بازرگانی، مکاتباتی با سازمان حمایت داشته و جلساتی نیز با حضور نمایندگان تشکل‌ها برگزار شده، اما تاکنون این مطالبه جدی مورد توجه قرار نگرفته است.