تا پیش از کشف موجودات ذره بینی که باعث فساد مواد غذایی می شد، یکی از مشکلات اساسی در سفرهای طولانی و جنگ ها نگهداری سالم مواد غذایی مورد نیاز بود. در زمان ناپلئون بناپارت برای حل این مشکل، در فرانسه مطالعات گسترده ای آغاز شد. جوایز کلانی که برای ابداع کننده ی روشی برای حفاظت مواد غذایی در نظر گرفته شده بود بسیار جالب توجه بود. به همین منظور عده ی زیادی از مردم و دانشمندان کوشیدند کاری در این زمینه انجام دهند، نتیجه آن شد که شخصی به نام نیکولاس آپرت موفق شد روش نگهداری مواد غذایی در ظروف سربسته را برای نخستین بار ارائه دهد و در سال 1810 جایزه تعیین شده را به چنگ آورد، بدین ترتیب صنعت کنسروسازی در دنیا پا به عرصه وجود گذاشت.
در ایران اولين كارخانه توليد كنسرو ماهي در سال 1316 در بندر عباس ايجاد شد و توليد كنسرو به شكل امروزي حدود سال 1347 در ايران گسترش يافت؛ آن زمان حدود دو يا سه برند در بازار حضور داشتند كه عمدتا هم به مصرف خاص مي‌رسيدند؛ در اين سال‌ها بود كه روس‌ها در قائمشهر فعلي متعهد به توليد كنسرو خوراك لوبيا شدند و نخستين كنسروها را براي ارتش توليد كردند. شايد بتوان برند کارون شرق که مالک آن مرحوم استپانيان بود و در آن سال‌ها كنسرو خاويار- بادمجان توليد مي‌كرد را از نخستين برندهاي كنسرو در ايران برشمرد. فرمول توليد اين كنسرو از روسيه وارد شده بود و اين شركت در كنار آن انواع ديگري از كنسروها را هم روانه بازار كرد. اما اين برند پس از درگذشت مالك اصلي ماندگاري نداشت و كارخانه آن تعطیل شد. پس از آن شركتي با نام «آتاکو» توسط شخصي به نام ابوالقاسم عظيمي توليد انواع كنسرو را با نام برند «آتا» شروع كرد، پس از آن برند «شمشاد» که مالک آن حاج حسن مدنی بود هم روانه بازار شد. پس از گذشت چند سال و با ظهور چهره‌هاي خوش نامی در عرصه توليد كنسرو، برندهای صاحب نامی چون یک و یک، چین چین،مهرام، و خوشاب خراسان وارد میدان شدند. پس از آن برندهای دیگری از جمله بهروز، دلپذیر، اروم آدا و … نیز وارد اين عرصه گردیدند. در سال 1351 بنا به ضرورتی که احساس می شد شماری از پیشکسوتان صنایع کنسرو کشور از جمله آقایان مدنی، پیرایش، کارامیان، استپانیان، ظهیری،قدس طینت، خوشگوار و فروتن، اقدام به تأسیس یک تشکل صنفی فعال نمودند تا بستر لازم را برای برقراری تعاملات درون صنفی بین فعالان این صنعت و ارتباطات برون سازمانی با سازمان ها و دستگاه های اجرایی مرتبط و حفظ حقوق و منافع جمعی و بهبود وضعیت اقتصادی کارفرمایان صنایع کنسرو که خود باعث حفظ منافع جامعه است را فراهم سازند؛ بدین سان سندیکای صنایع کنسرو ایران پایه گذاری شد و جناب آقای شیرازی نیز به عنوان اولین دبیر سندیکا انتخاب شدند. كنسرو كردن مواد غذايي كه از شيوه‌هاي مناسب و متداول نگهداري طولاني اين مواد محسوب مي‌شود در سال‌هاي اخير در كشور ما از رشد و توسعه نسبتا مطلوبي برخوردار شده است؛ سندیکای صنایع کنسرو ایران با جذب واحدهای تولیدی کنسرو یکی از مهمترین و قدیمی ترین تشکیلات مردم نهاد بوده و در حال حاضر نیز با توان بالا مشغول به خدمت رسانی در حوزه صنعت کنسرو کشور می باشد.